هشتگ های داغ:
کارت های اعتباری مانند کارت های کلید هتل، کارتهای خودپرداز یا سایر کارتهای بانکی غالباً یک نوار مغناطیسی دارند که معمولاً به آن نوار مغناطیسی می گویند. نحوه ذخیره اطلاعات در کارت مغناطیسی به این صورت است که داده‌ها بر روی نوار مغناطیسی ذخیره می‌شوند تا بعدا توسط یک خواننده کارت بازیابی شوند. انتقال کارت از طریق یک خواننده مغناطیسی، حرکت مورد نیاز را فراهم می‌کند به طوری که اطلاعات روی نوار می‌تواند خوانده شود. نرم‌افزار خاصی برای نگاشت داده‌ها به روی یک نوار مغناطیسی مورد نیاز است. اطلاعاتی که باید خوانده شود در قالب بارکد ثبت می‌شود.
تکنولوژی نوار مغناطیسی فرم آشنایی ورود داده‌ها است که به کامپیوترها کمک می‌کند کارتهای اعتباری را بخوانند. پوشش نوار مغناطیسی بر پشت این کارت‌ها می‌تواند حدود ۲۰۰ بایت از اطلاعات را نگه دارد. شماره‌های حساب مشتری را می توان بر روی نوار مغناطیسی ثبت کرد تا بتواند توسط دستگاه‌های خودپرداز بانکی، پایانه‌های کارت اعتباری، و بسیاری از انواع دیگر خوانندگان نوار مغناطیسی خوانده شود.
نوار مغناطیسی از آهن رباهای کوچک میله ای موجود در یک فیلم پلاستیکی تشکیل شده است. این نوار مغناطیسی، یک تکنولوژی ساده و ارزان، برای ذخیره‌سازی داده‌ها است. اطلاعات موجود باید با فرمت مناسب باشد تا توسط صادر کننده کارت برای هدف احراز هویت خوانده شود. اطلاعات رمزگذاری شده شامل نام دارنده کارت، شماره حساب اولیه، تاریخ انقضا و کد خدمت است.
زمینه‌های مختلف انرژی برای نگاشت داده‌ها بر روی نوار مغناطیسی بر پشت یک کارت اعتباری استفاده می‌شود. اجبار کم به این معنی است که از یک میدان کم انرژی برای رمزگذاری استفاده می شود و بهترین کاربرد برای کاربردهای امنیتی غیر حیاتی است. اجبار بالا از انرژی میدان مغناطیسی قوی برای نوشتن داده ها روی نوار مغناطیسی استفاده می کند و برای برنامه های امنیتی حیاتی تر، ضروری است که داده ها روی نوار چسب باید برای مدت زمان طولانی تری رمزگذاری شوند.
ممکن است کارت مغناطیسی به علت یک نوار چسب کثیف یا خراشیده شده، یا با قرار گرفتن در معرض آهن ربا پاک شده است، پذیرفته نشود. برای خواندن با موفقیت، سطح نوار باید صاف و عاری از گرد و غبار باشد.
